Bir eğitim seminerinde işimi tarif ederken kendimi şöyle derken buldum: Sizlerin iş yaptığınız kişiler ve iş arkadaşlarınız her sabah sizi gelip öpüyor mu? Bacaklarınıza sarılıp günaydın çığlıkları atıyorlar mı? İşte benimkiler bunları yapıyorlar.
Her sabah okula gelince üzerimi bile çıkarmadan sınıflara giriyor ve çocuklarımla günaydınlaşıyoruz. Aramızda inanılmaz keyifli bir yakınlık var, oğlum burada iken bana ANNE, yeğenim buradayken HALA, öbür yeğenim buradayken TEYZE dediler. Şimdi de bir kısmı Dilek Hanım (ismimi Hanım zanneden var) bir kısmı Dilek, bir kısmı Dilek Teyze, bir kısmıda Dilek Öğretmen diyor. Çocuklar bana ne demek isterseniz diyebilirsiniz diyorum, herkes kafasına göre bir hitap şekli tutturuyor. Geçen gün çocuklardan birinin Pembe'nin doğum gününü kutlarken, pek bir bilmiş cadı arkadaşının annesine anlatıyor' Ben büyüyünce anne olacağın çocuğumun adınıda Dilek koyacağım' Bunu duyunca pek bir hoşuma gitti (toruna ismini vermek böyle bir his herhalde) düşündüm işimi bir daha tarif ederken şöyle diyebilirim: Sizlerin iş yaptığınız kişiler ve iş arkadaşlarınız her sabah sizi gelip öpüyur mu? Bacaklarınıza sarılıp günaydın çığlıkları atıyorlar mı? ya da çocuğuna sizin adınızı vermek isteyen var mı?
evet bir zamanlar bana öyle çığlık atarak koşan çocuklar vardı.şimdi böcüklerim yapıyor o işi.
YanıtlaSilİnsanın doğurduklarınında, doğurmadıklarınında saf sevgisiyle dolması gerçekten çok güzel. Umarım ileride böcüklerinizin çocuklarıylada böyle güzel ilişkiler kurarsınız))))Sevgiyle...
YanıtlaSilÇok güzel tarif etmişsin, onlara bunu yaptırabilmek asıl marifet, tebrik ederim seni:)
YanıtlaSilbahar006 teşekkürler canım...
YanıtlaSilVerdiğiniz gerçek sevgi ve özveri için kendi adıma çok teşekkür ederim.O cadılardan birinin annesi olarak:)pembe mavili günler yaşadığım için çok mutluyum.
YanıtlaSilAslı Sayhan bizde sizin yetişdiğiniz pırıl pırıl yeni nesillerle ve sizinle beraber olmaktan son derece mutluyuz.
YanıtlaSil