Benim Hikayem

1972 yılında İstanbul'da başlıyor benim hikayem. Birbirine çok aşık genç çiftin ikinci çocukları olarak geliyorum Dünya'ya. Benden sadece 22 ay büyük bir ağabeyim var.  Ağabeyim hayatımdaki en büyük sırdaşım, dostum, öngörüsüne güvendiğim, sırt üstü kendimi rahatça bırakabileceğim kişi. İşte çekirdek ailem ile çok mutlu geçen ev hayatı. Kuzenlerim var yaşıt olduğumuz çok iyi anlaşıyoruz, sonra 22 daireli bir apartmanın her dairesinden yaşıt çocukların  çıktığı, beraber okula gittiğimiz, oyunlar oynadığımız arkadaşlar. Hayat bana bonkör davranıyor süper dostlar veriyor hala görüştüğüm.

Bütün okul hayatım boyunca arkadaşlarıma değer veriyorum ve karşılığını alıyorum. İş hayatımda biraz tökezliyorum ama olsun beni öldürmeyen şey beni güçlendirerek ayağa kaldırıyor. Aşık oluyorum sevdiğim adam ile evlenip birde üzerine çocuk yapıyorum. İşte ben anne olmak için doğmuşum diye düşünüyorum. Böyle bir mucizenin içinde bulunmaktan dolayı hafif bir gurur duyuyorum (sanki sadece ben doğuruyorum). Benin hayattaki cennetim oluyor oğlum. Ve 40 yaşına geliyorum artık bir anne, bir eş, bir çocuk, bir kardeş,bir abla,  bir hala, bir teyze, bir yeğen, bir kuzen, bir dost, bir arkadaş... olarak hayatıma devam ediyor ve şükrediyorum. Bu güne kadar benim ben olmamı sağlayan, benimle hayatını paylaşan, eklediklerim, elediklerim, kayıplarım, kazançlarım herkese teşekkür ediyorum...