Kurtuluş, geçen haftalarda bir hafta sonu yolum Kurtuluş-Feriköy'e düştü. Steril yaşadığım site hayatından çıkıp eski İstanbul semtlerinden birine gelince, hafızamdaki kokular birbir ortaya dökülmeye başladı. Sokaklarda gezinirken eski bir erkek berberinin yanından geçtim orada eski traş sabunlarının kokusu vardı dışarıda ise havlular asılı. Ayakkabı tamircisinin önünde hatta duraksadım, deri, kösele, boya kokusu geliyordu şimdiki zamana ait lostro salonu kokusu değil eski ayakkabı tamircinin kokusu. Pastaneler bile bir farklı kokuyordu, sokakların dokusu ve kokusu vardı. Şimdiki zamanda çocukluğumun kokularıyla karşılaşmanın keyfini çıkardım.
Şimdi ki çocuklar çok şanssız malesef.. Ömürleri ekran başında ev çukurunda geçiyor..
YanıtlaSilOysa bizler öylemiydik, hayatın tadına doya doya yaşadığımız çocukluğumuz ne güzeldi..
sokaklar oyun bahçeleri gibi her telden, her oyundan oynardık..
Çok haklısın bizler sokakta hayatın provalarını yaptık, şimdikiler maalesef yapamıyor.
YanıtlaSil