Oğlum beni yemeğe götürüyor...

Dün sabah Ege ile okula giderken radyo dinliyoruz. Radyoda sevgililer günü ile ilgili sohbet ediliyor.
Ege: Anne, babamla sevgililer gününde ne yapacaksınız?
Dilek: Oğlum, baban 14. Şubat'ta şehir dışında olacak. Senin bir programın var mı?
Ege:  Anne  seninle beraber 14. Şubat'ta yemeğe gidelim mi? Ama parasını ben vereceğim.
Dilek: hııımmmm!!!!! (galiba oğlum büyüyor)

Artık oğlum harçlıkları ile beni yemeğe götürecek kadar büyümüş diye düşünürken hafif bir gurur ( bu çocuğu ben yetiştirdim), hafif bir burukluk ( ya sen ne çabuk büyüyorsun), hafif bir iç bunaltısı yaşıyorum...