Geçen gün sınıfta 5 yaş dergi çalışması yapıyor. Güzel gözlü, kiraz gözlüklü Pembe (kod adı kullanılmıştır) dergideki yolu bulmak yerine karalıyor (ya da ben öyle zannediyorum)
Dilek: Pembe ne yapıyorsun?
Pembe: Hiç çizgiyi gezmeye çıkardım.
Bu cevap üzerine biraz sersemledim, şaşırdım, gülme ile ciddiyet arasında gidip geldim. Hayır güzel gözlüm bu çizgiyi yol bulmak için kullanacaksın diyemeden sınıftan kendimi dışarı atıp kahkalarla güldüm.
Ben de tam az önce "öğrenilmemiş duygu" lu insanların olduğu bir dünyayı canlandırmaya çalışıyordum kafamda...
YanıtlaSilAl bana en güzel örnek... Minik pembe, senin düşündüğün gibi düşünmüyor o çalışmayı... Süper oturdu.
Nasıl akıllı cocuklar bunlar. Ama pembe mavi farkı bu. Cocukların her hareketleriyle her davranışlarıyla her haliyle kendi cocukları gibi ilgilenmelerine bizzat sahidim
YanıtlaSilEkahvehane, öğrenilmemiş duyguların olduğu insanlar işte çocuklar.
YanıtlaSilElif, gerçekten her çocuk bir çok farklı özellikleri ile büyük bir değer.
bayıldım... karşımızda insanı anlamak için sormak, konuşmak gerekiyor. ve bunu bize bir çocuk öğretiyor... siyah-beyaz hayatlar yerine hep pembe-mavili olsun dünya...
YanıtlaSilBülent, seninde dediğin gibi umarım hayatları hep renkli ve pembe-mavili olur.
YanıtlaSilCOK HOS
YanıtlaSil