Dün akşam üzeri çocuklar ikindi kahvaltısı yapıyorlar. Bende masaya oturdum ve sohbet ediyoruz.3 yaşlarında her an insanı kucaklayan, sevgi pıtırcığı , bana Dilekk Anım diye seslenen oğlumuz sadece konuşuyor ve kurabıye yemek istemiyor ben de 'aaaaa bu kurabiye beni ye diyor'dedim gülerek. Kavala kurabiyesi kıvamında badem gözlü, beyaz tenli insanda her an koklamak ve öpmek hissi uyandıran 3.5 yaşındaki başka bir oğlumuzda 'aaa kurabiyelerin ağzı yokki konuşamazlar'dedi... Ve benim sözüm bitti...
hahahhhaaa bunlarla baş etmek zor gerçekten.Biz 10 yıl sonra ne yapsakta gençleşsek derken sen iksiri çok içmiş olacaksın.
YanıtlaSilCocuklarla olmanin en guzel tarafi, her daim hareket, zinde akil, farkli bakmak. İste genclik iksiri, beklerim.
YanıtlaSil