pembe mavi'li hayat: Teyzem ve Annem

15 Mayıs 2012 Salı

Teyzem ve Annem

Bir röportajda okumuştum evlat edindiği çocuk için, ben çocuğumu karnımda değil yüreğimde büyüttüm diye. İşte gerçek anneliğin tarifide bence bu.
TÜM ANNELERİN ANNLER GÜNÜ KUTLU OLSUN....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Anne olmak

Her şey anne olmamla başladı. Ekim 2003'te 16 saat sancı çekip oğlumu dünyaya getirmiştim. Hayatımın en karmaşık günü idi. Bir yandan çok korkuyor, seviniyor, mutlu oluyor, dehşete düşüyor, endişeleniyordum. Doğurduğum andan itibaren kendimi seçilmiş hissettim. Ben bu kadar güzel ne yapmış olabilirdim ki bu muhteşem olayın bir parçası olabiliyordum? Ama artık hayatım asla eskisi gibi olmayacaktı, önceliklerim, hayata bakışım ve kavrayaşım değişecekti.

Yoğun geçen borsa hayatımın artık rafa kalkması gerekiyordu. Ben artık emziren, bebeğine gaz çıkartan (duyduğum en güzel ses) , alt temizleyen, yogurt mayalayan, sebze çorbaları yapan, bebeği olmadan adım atmayan bir anneye dönüşmüştüm. Çünkü ben anneliği çok sevmiştim.